9e Internationale Historische Horneland Rally 2006

vrijdag 17 en zaterdag 18 maart 2006

Cor Meulen en Luc Hendrickx schrijven bijzondere 9^e editie op hun palmares

Na een bijzondere, mooie rit door de Benelux en Frankrijk rijden zaterdagavond 18 maart de equipes van de 9e Internationale Historische Horneland Rally Weert weer binnen. Bestuurder Cor Meulen rijdt samen met zijn navigator Lux Hendrickx vol trots onder de zegeboog in zijn geboortestad door. De overwinning was reeds enkele malen binnen handbereik, maar behoort nu echt aan hen.

Niet voor watjes

De tweedaagse Internationale Historische Horneland Rally speelt zich in 2006 af onder perfecte weersomstandigheden, waardoor het tempo nagenoeg voor alle equipes bij te houden is. Hoewel er volgens de meeste deelnemers deze keer extreem weinig ruimte is voor correcties, maar de Horneland is dan ook niet bestemd voor watjes. Tijdens de 1200 kilometer lange route moeten zij 71 tijdcontroles en circa 350 aangegeven punten passeren. De eerste twee etappes gaan via de Ardennen naar Luxemburg, waar iedereen na de avondetappe in Frankrijk overnacht in het Novotel in Kirchberg. Hier blijkt dat vijf wagens zijn uitgevallen, maar twee hiervan kunnen de volgende ochtend gelukkig de strijd hervatten. Iedereen praat al gauw over een bijzondere editie, omdat over het gehele traject een zeer strak tijdschema heerst en de oldtimers door werkelijk prachtige gebieden geleid worden. Tijdens de vierde en vijfde etappes hebben de participanten het echter zwaar. Vooral gedurende het laatste traject vanaf Munshausen worden de krachten van zowel de deelnemers als hun bolides daning op de proef gesteld. Maar liefst acht equipes moeten wegens technische mankementen opgeven.

Stuivertje wisselen voor de twee koplopers

Onder deze uitvallers bevindt zich de drievoudige winnaar van de Internationale Historische Horneland Rally, Harm Lamberigts. Ook deze keer staan Lamberigts en zijn navigator, Arthur Denzler, lange tijd aan kop. Het duo mist in het derde traject echter een routecontrole en geeft daardoor de leiding door aan Cor Meulen en Luc Hendrickx. De concentratie is bij beide equipes uiterst scherp, het zelfvertrouwen groot en de wil om te winnen zeer sterk. De Weerter bestuurders geven elkaar duidelijk niets cadeau. Het blijft lange tijd stuivertje wisselen voor de twee koplopers, die de overige sportklassers ver achter hen laten. Op het moment dat de aandrijving van de rode Ford Escort MK1 uit 1968 het begeeft, moeten Lamberigts en Denzler - met één strafpunt vóór op startnummer 5 - in het laatste traject afhaken. Meulen en Hendrickx beseffen dat ze de overwinning op zak hebben en rijden met stralende gezichten in de Porsche 911 S uit 1967 richting finish. Als tweede eindigt eveneens een Porsche 911 met daarin Theo van Erkel en Erik Bruens. En hoewel ze na de eerste etappe op de 36e plek in het klassement staan, weten Mark Schmidt en Bart den Hartog alsnog de derde plaats te behalen.

Startnummer 5 als eerste over de finish

Voor Meulen is dit de achtste Horneland waaraan hij deelneemt en sinds enkele jaren eindigt hij steevast bij de beste vijf. Nu weet hij eindelijk hoe het voelt om als eerste over de eindstreep te gaan. “Het was wederom een zeer goed georganiseerde, uitdagende en spannende race”, vertelt hij na afloop. “We hadden ons uitstekend voorbereid, reden onlangs nog de Wintertrail en zaten daardoor nog lekker in het ritme. Vanaf de eerste minuut waren we goed aan het rijden. In totaal hadden we maar 12 strafpunten.” Hendrickx bevestigt het relaas van de bestuurder. Hij vindt het een geweldig evenement, super georganiseerd en complimenteert de wedstrijdleiding met de geweldig mooie route. “Dit was absoluut een van de betere parcours”, zegt de overgelukkige navigator. “Het vierde stuk was moeilijk, toen was het even chaotisch, maar we hebben het toch gehaald. Volgend jaar gaan we voor de tweede poging.” Meulen is daar nog niet zo mee bezig. “Ik ben in de zevende hemel en dat zal nog wel een paar dagen duren.”

Persbericht foto's